Ervaring van een cursist

Verslag: werken met muziek bij bewoner 

Naam: Diana Waringa-Huizinga 

Situatie: In de woongroep waar ik werk is een jonge man met een verstandelijke beperking, autisme ook heeft hij last van epilepsie. Hij vindt het erg lastig om te schakelen tussen situaties en taakjes die hij moet doen b.v. ’s Morgens uit bed gaan, naar beneden gaan om te eten en 's avonds het tandenpoetsen. Dit soort situaties leveren vaak stagnatie momenten bij hem op, hij komt daar dan soms weer moeilijk uit. De jonge man vindt het fijn om naar muziek op zijn IPad te luisteren. 

Taak: Het was mijn taak om te kijken hoe ik zijn liefde voor muziek kan inzetten tijdens acties die bij hem een stagnatie opleveren. Hierbij heb ik gekozen voor het tandenpoets moment in de avond. Het was ook mijn taak om het inzetten van de muziek op een ongedwongen manier te doen. En van tevoren uit te zoeken welk liedje goed zou passen. 

Actie: Ik ben in mijn dienst een aantal keer bij de jongeman geweest als hij op zijn kamer naar de muziek zat te luisteren. Door zijn verstandelijke beperking kan hij zichzelf slecht verstaanbaar maken. Maar ik heb steeds wat liedjes met hem geluisterd en er kwam steeds 1 naar voren van piep zei de muis in het voorhuis. Dit liedje heb ik gekozen om in te zetten bij het tandenpoets moment. Ongeveer een half uur voor dat ik bij hem zou komen om tanden te poetsen heb ik hem verteld dat we het liedje van piep zei de muis aan zouden zetten als ik zijn tanden ging poetsen, hij moest hier wat om lachen. Ik ben weggegaan zodat hij wat tijd had om te schakelen. 

Resultaat: Ik ben zoals afgesproken een half uur later bij hem gekomen en heb hem nogmaals verteld wat we gingen doen. Ik heb de tandenborstel klaargemaakt en hem verteld dat hij het liedje van piep zei de muis in het voorhuis aan mocht doen. Op het ritme van het liedje heb ik zijn tandengepoetst. Dit ging geheel zonder stagnatie. Het was zo mooi om te zien dat hij eigenlijk genoot van het tandenpoets moment. Ook merkte ik bij mijzelf dat het ook iets met jou doet als je muziek inzet om eigenlijk het ijs wat te breken en het moment waar iemand tegen op kan zien op deze manier iets minder spannend probeert te maken. 

Reflectie: Ik was heel blij dat de muziek het resultaat gaf waar ik op had gehoopt. Het bracht wat lucht en maakte het moment van tandenpoetsen wat luchtiger en daardoor minder opgedrongen waardoor er geen stagnatie ontstond. Ik heb met hem afgesproken dat als ik zijn tanden ga poetsen hij altijd een muziekje uit mag kiezen. Mijn collega’s heb ik gestimuleerd om als ze merken dat hij dreigt te stagneren opzoek te gaan hoe ze hem evt. met muziek op een 

ongedwongen manier kunnen stimuleren om de overgangen voor hem eenvoudiger en meer uitnodigend kunnen maken. 

Dank je Diana voor het delen van jouw ervaring. Prachtig hoe deze interventie laat zien hoe je in contact kunt komen.