Een groot spinnenweb

Blog van Rianne van Melzen

Wanneer ik aan een blog begin, maak ik voor mezelf een woordspin rondom een thema. Dat deed ik ook voor deze blog met als kernwoord: ‘verpleegkundige rol’. Toen er uiteindelijk een grote woordspin op papier stond, keek ik er eens naar en dacht ik: ‘Als ik nu alle woorden met lijntjes aan elkaar verbind, krijg ik een groot spinnenweb. Die spin in het web, dat ben ik, dat zijn wij, dat zijn verpleegkundigen.’

Die lijnen verbinden, dat is zorg samenbrengen. Wat ik mooi vind aan de verpleegkundige rol in de Magnet-ziekenhuizen in de Verenigde Staten is dat de verpleegkundige voornamelijk een regisseur is. De verpleegkundige is verantwoordelijk voor het zorgproces van haar patiënten, dat zijn wij in Nederland ook. Het verschil is echter dat de verpleegkundige ondersteund wordt in die functie door een Certified Nursing Assistant (CNA). Zij krijgt ook ondersteuning van transporthulpen, vrijwilligers en familie.

De CNA is een student in opleiding van de Bachelor Verpleegkunde of een schoolverlater met een module zorg op haar cv. Zij mag handelingen doen die niet voorbehouden of risicovol zijn. Het interpreteren van resultaten blijft de taak voor de verpleegkundige. Ik zie op de afdeling een inspirerende, gelijkwaardige samenwerking. De CNA speelt de verpleegkundige vrij voor overstijgende taken door haar te helpen met de algemene dagelijkse verrichtingen (ADL), het mobiliseren en het beantwoorden van de beloproepen van de patiënten. Nu kan je denken dat de rol van zorgverlener hierdoor verdwijnt, maar niets is minder waar. De verpleegkundige start haar dienst met een fysiek assessment. Daarnaast neemt zij tijdens dit assessment de tijd om met de patiënt verwachtingen over de zorg uit te wisselen en vragen te beantwoorden. Ook worden de kwaliteitsindicatoren gescoord. De verpleegkundige en de CNA dragen een andere kleur uniform. Ook wordt er op een bord in de kamer aangegeven wie, wat voor de patiënt doet. Wat voor mij als een verademing voelde, was de vermindering in storingsmomenten voor de verpleegkundige. Ik denk dat wij in Nederland al ver zijn in interventies met betrekking tot het verminderen van storingsmomenten. Dit doen we goed, maar toch is de pieper altijd bij een verpleegkundige op zak. In de VS helpt de CNA waar zij kan de patiënt, heeft zij toch een verpleegkundige nodig, dan kan zij de verpleegkundige bellen.

Het verplaatsen van patiënten gebeurt met een transporthulp. In mijn praktijk halen wij patiënten van de uitslaapkamer met twee verpleegkundigen. Dit kan een tijdrovend proces zijn. In de Magnet- ziekenhuizen mag de transporthulp dit doen. Overgedragen wordt er niet, de zorg staat genoteerd in het EPD. De verpleegkundige met wie ik meeloop, mist de overdracht niet en ze vindt het prettig dat je veelal met de volledige bezetting verpleegkundigen op de afdeling blijft.

Door deze ondersteuning heeft de verpleegkundige meer tijd voor haar professie. Zoals hierboven beschreven neemt zij haar assessment af, besteedt zij aandacht aan psychosociale zorg, interpreteert zij de resultaten en voert zij zo nodig interventies uit. Voor de medische visite heeft zij een compleet beeld van haar patiënt. Ik raak gedurende mijn dag steeds meer verbaasd over de rust die heerst onder de verpleegkundigen op de afdeling. Tussen de patiëntenzorg door hebben zij tijd voor werkgroepen en projecten.

In mijn woordenspin staat ook het vak van de verpleegkunde. In de Magnet-ziekenhuizen streven ze naar tachtig procent bachelor verpleegkundigen. Door de ondersteuning kan de verpleegkundige tijd investeren in haar vak en tillen zij samen de verpleegkundige zorg naar een hoger niveau, terwijl ze aan het bed zorg verlenen. Zo heb ik het altijd voor me gezien. Ik zou er heel blij van worden om daar te werken.

Dit nieuwsartikel is per december 2019 overgeplaatst van de oude website van V&VN naar de vernieuwde website. Eerder geplaatste reacties komen hiermee te vervallen. Wil je reageren op dit artikel? Praat verder op social media.