"Vooral alcoholverslaafden met gezondheidsproblemen zien we steeds meer"

Transferverpleegkundige Jeroen Ulle (1970) staat deze zomer op de cover van V&VN Magazine. Hij is lid van V&VN sinds 2016. “Het is belangrijk dat we als beroepsgroep een collectief vormen. Door onze kennis te bundelen, hoeft elke organisatie niet steeds opnieuw het ‘wiel’ uit te vinden om de beste zorg aan de patiënt te bieden”, vertelt hij in de rubriek 'Lid sinds'. Gezondheidsverschillen, het thema van dit nummer, maakt hij geregeld mee.

“Als transferverpleegkundige in Zaans Medisch Centrum zie ik vaak dat patiënten geen sociaal netwerk hebben. Omdat ze geen partner en kinderen hebben, en geen buren die willen of  kunnen helpen. Sommige patiënten zijn praktisch geschoold, hebben psychische problemen of zijn verslaafd en leven onder het bestaansminimum.

“Als ze uit het ziekenhuis worden ontslagen, kunnen ze hulp krijgen van andere zorginstanties. Veel patiënten weten niet waar ze dan kunnen aankloppen. Sommige patiënten willen ook geen hulp vragen.

“Naar mijn idee nemen de gezondheidsverschillen toe. Vooral alcoholverslaafden met gezondheidsproblemen zien we steeds meer. Patiënten met een somatisch probleem én een verslaving zijn moeilijk uit te plaatsen. Daardoor verblijven mensen soms langer in het ziekenhuis.”

Ernstig verwaarloosd

“Zo was er een alcoholverslaafde mevrouw. Ze was uitgegleden en had haar heup gebroken, waarschijnlijk door haar drankgebruik. Mevrouw was na een operatie door fysiotherapie al snel mobiel genoeg om naar huis te gaan. Dat wilde ze zelf ook.

“Ze kwam heel adequaat over, totdat de buren ons lieten weten dat haar huis ernstig verwaarloosd was. De wijkverpleegkundige is ernaartoe gegaan en trof een extreme situatie aan, met overal lege drankflessen. We hebben eerst de bemoeizorg ingezet om het huis schoon te maken. Mevrouw zag zelf ook in dat het niet anders kon.

“Daarna vroeg ik een eerstelijnsverblijf laagcomplexe zorg voor mevrouw aan. Maar de zorgorganisatie zei dat het hier vooral een huisvestingsprobleem betrof. Dus was er geen reden om mevrouw tijdelijk op te nemen. Uiteindelijk vond ik een woonzorgcentrum dat haar maximaal drie weken wilde opnemen. Zo kon intussen haar huis worden schoongemaakt.

“Een passende transfer van een patiënt valt of staat met goede samenwerking. Je hebt een groot netwerk nodig met korte lijntjes en je moet goed op de hoogte zijn van de Sociale Kaart. Wel moet je soms bij te veel verschillende loketten zijn. Dan denk ik: we slaan wat door met z’n allen. Kunnen we het organiseren van de zorg niet eenvoudiger maken?”

Vooruitdenken

“Laatst adviseerde een thuiszorgorganisatie: maak patiënten tijdig bewust van wat volgt op de ziekenhuisopname. Bijvoorbeeld dat ze na ontslag uit het ziekenhuis geen tijdelijke thuiszorg, maar chronische zorg nodig hebben. En laat ze dan nadenken over een indicatie binnen de Wet langdurige zorg. Vooruitdenken maakt, voor zover mogelijk, echt een verschil.”

Bron: V&VN Magazine 2-2024 | Tekst: José Bernard | Beeld: Roos Koole