Lydia krijgt financiële steun na IC-opname: ‘Corona heeft mijn leven op z’n kop gezet’

De coronacrisis heeft enorme gevolgen voor verpleegkundigen en verzorgenden. Behalve de impact op het dagelijks werk en de werkdruk, werden ook veel zorgmedewerkers ziek. Stichting Zorg na Werk in Coronazorg (ZWiC) biedt (nabestaanden van) zorgprofessionals, die na een besmetting op het werk op de IC terecht kwamen, financiële steun. Verpleegkundige Lydia Schaap (52): “Het geeft lucht dat ik me niet óók nog druk hoeft te maken over financiën.”

In het verpleeghuis waar Lydia werkt, brak al vroeg in de eerste golf corona uit. “Er was nog zo weinig bekend. De beschermende middelen waren enorm schaars. Alleen als een bewoner positief getest was, kon je daar gebruik van maken.” Eind maart werd ze zelf ziek. “Ik kreeg verhoging. Dat vond ik vreemd, want dat gebeurde nooit. Aan de andere kant had ik de dag ervoor een dubbele dienst gewerkt en was het niet gek dat ik me niet helemaal fit voelde. Maar al snel werd ik benauwd en ging het bergafwaarts. Ik ben toen naar bed gegaan en daar ben ik lange tijd niet uitgekomen.”

Een paar dagen later werd Lydia opgenomen in het ziekenhuis. De extra zuurstof gaf verlichting, maar bleek onvoldoende. “Alles deed zeer. Ik at weinig, ik dronk weinig. Ik was zo ziek. Weer twee dagen laten werd ik naar de IC gebracht. Daar ben ik tien dagen in coma gehouden.”

Gevoel in benen kwijt

Eenmaal thuis was het flink behelpen. “Ik was het gevoel in mijn benen kwijt. De eerste tijd had ik een rollator en een driewielfiets. Ik moest opnieuw leren lopen én praten. Ik verslikte me veel en kon moeilijk op woorden komen. Ook was ik extreem moe, had moeite met concentreren en problemen met mijn geheugen. Een heel lastige en confronterende tijd. En hoewel het nu beter gaat, is het soms nog steeds zwaar. Aan de buitenkant zie je er niets van, maar de klachten zijn blijvend.”

Nu, twee jaar na haar ziekte, is ze weer aan het werk. Maar haar belasting is lager dan voorheen. “Ik heb afgesproken dat ik maximaal drie dagen per week aan het bed sta, maar nooit twee dagen achter elkaar. Ook draai ik geen nachtdiensten en werk maximaal één avonddienst per week. En als ik heb gewerkt, kan ik daarna niet nog iets anders plannen. Zelfs de hond uitlaten kan pas als ik eerst heb gelegen. Corona heeft mijn leven op z’n kop gezet.”

Reddingsboei

Lydia kwam in aanmerking voor de steun van ZWiC. “Dit alles heeft zo veel impact: fysiek, emotioneel en ook financieel. Het geeft lucht dat ik me over dat laatste niet óók nog druk hoef te maken. Ik ben alleenstaand en kwam voor extra kosten te staan. Om een voorbeeld te noemen: ik moest opnieuw mijn rijbewijs halen, omdat ik het gevoel in mijn benen kwijt was geraakt. Dat kostte zo’n 700 euro. En ik kreeg na een jaar in de ziektewet nog maar 70 procent van mijn salaris uitbetaald. Deze steun heeft me echt rust gegeven. Het is daarom zó belangrijk dat iedereen die hiervoor in aanmerking komt, weet dat deze reddingsboei bestaat.”