Verpleegkundigen en verzorgenden over hulpmiddelen: maak regels eenvoudiger en duurzamer

Eenvoudigere aanvraag- en leveringsprocedures, meer duidelijkheid over spoedprocedures en inleverpunten om verspilling tegen te gaan. Volgens verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten zijn het de drie belangrijkste maatregelen om de problemen rondom medische hulpmiddelen op te lossen. Dat blijkt uit een vervolgpeiling van V&VN. “We blijven met andere zorgpartijen in gesprek om te zorgen dat er snel verbetering merkbaar is”, reageert V&VN-bestuurder Jaap Kappert.

Een meerderheid van alle verpleegkundigen, verzorgenden en verpleegkundig specialisten ervaart regelmatig problemen met het aanvragen, bestellen of leveren van hulpmiddelen. Dat werd begin dit jaar duidelijk na uitgebreide peiling van V&VN. Degenen die destijds aangaven betrokken te willen blijven, kregen deze zomer een vervolgpeiling. Daarin werd specifiek gevraagd naar bij welke hulpmiddelen de problemen het grootst zijn én naar de oplossingen. Bijna 300 leden deden mee.

De meeste problemen worden ervaren bij hulpmiddelen voor continentie- of wondzorg. Op een schaal van 1 tot 5 (1= nooit, 2= soms, 3=regelmatig, 4=vaak, 5= heel vaak), kwam er bij allebei een score uit van 3,3. Gevolgd door diabetesmateriaal (2,6) sondemateriaal (2,2) en stoma- en infuusmateriaal (allebei 2,1).

In een brief aan de Tweede Kamer pleitte V&VN voor de zomer voor vijf maatregelen om de aanhoudende problemen rondom hulpmiddelen aan te pakken. Hoe belangrijk zijn deze maatregelen op een schaal van 1 (helemaal niet belangrijk) tot 5 (heel belangrijk)? Vereenvoudig de aanvraag- en leveringsprocedure (4,6) wordt als belangrijkste oplossing gezien, gevolgd door: schep duidelijkheid over spoedprocedures en: creëer regionale inleverpunten om verspilling tegen te gaan (allebei 4,5).

Ook de andere twee: zorg voor één plek om problemen te kunnen melden (4,4) en geef uitvoering aan afspraken over functioneringsgericht voorschrijven (4,2) scoren hoog. Kappert: “Het signaal is heel duidelijk; de aanvraag moet simpeler. Ook moeten we nadenken over duurzame oplossingen, zoals inleverpunten. Dit sluit naadloos aan bij de weg die we als beroepsvereniging zijn ingeslagen om de zorg te verduurzamen.”

Een van de punten die de afgelopen maanden – tijdens de gesprekken met andere zorgpartijen – naar voren kwam, is de afspraak dat huisartsen een voorraad blaaskatheters hebben voor spoedgevallen. Een minderheid (41%) is bekend met deze afspraak, meer dan de helft (59%) niet.

Van de respondenten die dit wel wist, zegt ongeveer een kwart (24%) dat de meeste huisartsen inderdaad over een voorraad beschikken. Bijna een derde (31%) merkt op dat sommige huisartsen een voorraad hebben, anderen niet. Volgens 16% hebben de meeste huisartsen geen blaaskatheters voor spoedgevallen.

Het grootste deel van de respondenten die werkzaam is in de wijkverpleging, zou graag zien dat de wijkverpleegkundige een voorraad aan blaaskatheters mag hebben (58%). Een iets kleiner deel vindt dat de wijkverpleegkundige daarnaast in spoedgevallen ook zonder akkoord een blaaskatheter in mag inbrengen (30%).

De afgelopen maanden zijn er uitvoerig gesprekken gevoerd over de precieze problemen en mogelijke maatregelen. En dat blijven we doen. Ook in de Tweede Kamer is erover gedebatteerd.

Hoe nu verder? Kappert: “Deze input nemen we mee naar de overleggen met zorgpartijen, zoals leveranciers en zorgverzekeraars. Binnenkort verschijnt er een document waarin knelpunten in de spoedketen worden beschreven, zoals de blaaskatheter. Met leveranciers nemen we de procedure rondom het aanvragen en het leveren onder de loep.

V&VN zal zich blijven inzetten om de problemen rondom hulpmiddelen op te lossen. Samen met onze leden. Want het is noodzakelijk dat er snel duidelijke afspraken komen en dat verbeteringen merkbaar zijn. Voor zowel onze patiënten en cliënten, als voor onze collega’s.”