Ergonomisch werken: belangrijk voor ons allemaal

De bewoners die bij ons in het verpleeghuis komen wonen, mankeren steeds meer. Dus wordt de zorg steeds zwaarder. En omdat de pensioenleeftijd omhooggaat, moeten wij het ook nog eens langer volhouden. Ergonomisch werken in de zorg is daarom zo belangrijk! Want we hebben als zorgprofessionals maar één rug. Zomaar een voorbeeld uit de praktijk.

Wat later in de ochtend kom ik je verzorgen. Het lopen gaat amper. Je kunt je voeten niet optillen en hangt met je bovenlichaam helemaal naar rechts. Om van de tafel naar de badkamer te kunnen lopen, moeten eerst een paar zware stoelen aan de kant, anders kun je er niet langs met je rollator. Dan staat er ook nog een wasrek in de weg. In de badkamer aangekomen moet er weer een wasrek aan de kant worden geschoven.

Je gaat op het toilet zitten. Nou ja, zitten... het is eigenlijk meer hangen... Hierdoor lukt het amper om je te wassen en aan te kleden. We helpen je daarom met z’n tweeën. Als wij klaar zijn met jou te verzorgen, hebben wij pijn in onze rug.

Er wordt een ergotherapeut benaderd om mee te kijken wat voor hulpmiddelen we nodig hebben en hoe de kamer het beste kan worden aangepast, zodat je makkelijker te helpen bent. Helaas besluit je dochter dat de ergo van de stichting niet mag komen omdat die volgens haar alleen in ons belang zou kijken. Ze wil er zelf een inschakelen. Maar dit gebeurt niet, waardoor we op deze niet-ergonomische manier moeten blijven werken. Er vindt wel een gesprek plaats tussen de teamcoach en de familie, maar dat leidt niet tot het door ons gewenste resultaat.

Intussen heeft je schoondochter, die ook in de zorg werkt, me aangesproken. Ze heeft dezelfde ideeën als wij: de kamer moet worden opgeruimd en er moeten hulpmiddelen komen, want anders kunnen wij je niet goed helpen. Ze belooft hierover contact op te nemen met haar schoonzus en ik spreek af dat ik rapporteer wat we hebben besproken.

Helaas reageert je dochter op de rapportage dat het zo niet besproken is. Met andere woorden: ik sprak niet de waarheid. Uiteindelijk komt er een op hoogte verstelbare douchestoel. Dit scheelt al erg veel, maar helaas is er nog altijd geen ergotherapeut geweest.

Meestal is het de bewoner zelf die moeite heeft met verandering en aanpassingen – wat ook heel goed te begrijpen is. De bewoners leveren beetje bij beetje steeds meer in en moeten van steeds meer eigen spullen afscheid nemen. Dat is ook een rouwproces. Meestal begrijpen de familieleden wel dat het nodig is. Als wij ergonomischer kunnen werken, is het voor de bewoner ook fijner.

Tijdig in gesprek

Ik vind het daarom belangrijk dat nieuwe bewoners gelijk worden ingelicht: dat er aanpassingen nodig zijn als ze fysiek achteruitgaan. Denk hierbij aan een hoog/laag-bed, een op hoogte verstelbare douchestoel en een tillift. Daarbij moet ook worden benoemd dat de kamer niet te vol moet staan, zodat de bewoner met een rollator of rolstoel overal goed door kan.

Als zo’n gesprek tijdig plaatsvindt, loop je later als verzorgende niet tegen fysieke problemen aan en overvallen eventuele veranderingen en aanpassingen de bewoner en de familie niet.