Gedicht de Massuese

De Masseuse

Ze was alleen maar zuster J.H. Meier,                                  

een dochter van de oude Meier. Kijk,

ze was wat potig en had geen vrijer

en voor haar uit lag enkel maar de wijk.

Toen is ze zieke knieën gaan masseren

en zieke voeten en een zieke rug.

Het was mooi werk. Je kon er veel van leren

maar met betalen ging het niet zo vlug.

Toen had ze werkelijk geen and’re keuze, die masseuse:

ze wreef geen knieën meer, omdat ze liever

met bustes van de upper ten begon,

dat was beschaafder en ook lucratiever,

dat bracht een stoombad mee en hoogtezon.

Ze kwamen en lieten zich beknijpen

en brachten een stuk zieleleven mee

dat zuster J.H. Meier moest begrijpen

wat zuster J.H. Meier dan ook dee.

Want ze was een heel serieuze masseuse!

En door de jaren werd ze oppermachtig.

Ze is en vogue en heel erg up to date

omdat ze van die ‘ten’ (en nog een tachtig

iets minder upper) álle dingen weet.

Soms heeft ze heimwee naar de zieke benen

of naar een eerlijk gekromde rug,

maar och, dat heimweer is weer zó verdwenen

en bovendien kan ze niet meer terug…

ze is een wrijvende chronique scandaleuse, als masseuse.